بچه‌های‌قلم |aviniha.blog.ir

بچه‌های‌قلم |aviniha.blog.ir

" چهل میلیون معلم و دانش‌آموز و والدین، مستقیم با آموزش و پرورش مرتبط‌ اند.برای آموزش و پرورش هرچه هزینه کنیم، سرمایه‌گذاری است.اقتصاد آموزش و پرورش مثل هیچ دستگاهی نیست.باید این بخش را مورد توجه ویژه قرار داد. این بازده دارد و ارزش افزوده ایجاد می‌کند. "
رهبر معظم انقلاب

Reba.ir
دوستان مجازی

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «سید شهیدان اهل قلم» ثبت شده است

عقل معاش می گوید که شب هنگام خفتن است
اما عشق می گوید که بیدار باش
در راه خدا بیدار باش
تا روح تو چون شعاعی از نور به شمس وجود حق اتصال یابد
عقل معاش می گوید که شب هنگام خفتن است
اما عقل معاد می گوید که همه ی چشم ها در ظلمات محشر در آن هنگامه ی فزع اکبر از هول قیامت گریانند
مگر چشمی که در راه خدا بیدار مانده و از خوف او گریسته باشد
عقل معاش می گوید که شب هنگام خفتن است
اما عشق می گوید:
چگونه می توان خفت وقتی که جهان ظلمتکده ی کفر آبادی است که درآن
احکام حق مورد غفلت است...

                                                                                                         آقا مرتضی آوینی(ره)

توی دنیا محرم رو این طوری میشناسن!!

مپندار که تنها عاشورائیان را بدان بلا آزموده اند و لاغیر … صحرای بلا به وسعت همه تاریخ است …ای دل تو چه می کنی؟ می مانی؟ یا می روی؟

داد از آن اختیار، که تو را از حسین (ع) جدا کند…

آقا مرتضی آوینی


نه زیاد بی‌ربط :در این شهر صدای پای مردمی است که همچنان که تورا می بوسند طناب دار تو را می بافند...

پانوشت:” هــــیس…{خواهشه نه دستور}!


در اسفند ماه سال ۱۳۷۰ از سوی دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر سمیناری برگزار شد تحت عنوان «بررسی سینمای پس از انقلاب» و در آن صاحب‌نظران سینمای ایران به بررسی روند سینمای پس از انقلاب پرداختند. «سید مرتضی آوینی» سخنران سومین روز این همایش بود که سخنانش به جنجالی‌ترین و پرحاشیه‌ترین بخش این برنامه تبدیل شد. برنامه‌ای که روشنفکران زیادی از جمله جعفر پناهی که آن‌موقع هنوز به لباس یک فیلم‌ساز ضدایرانی درنیامده بود در آن حضور داشتند و به بدترین شکل ممکن به آوینی و سخنانش تاختند. حتی فضای حاکم بر مدعوین پس از پایان سخنان شهید آوینی به سطحی از تشویش رسید که بیم آن می‌رفت جمعی از حضار راسا برای ضرب و شتم آوینی وارد عمل شوند.

گزارش«بازجویی روشنفکران از آوینی»به قلم سیدمرتضی آوینی!