سخنان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای که در این صوت می‌شنوید: 
هیچ
قدرت و غلبه‌اى در مکتب امام که از تغلب و از اِعمال زور حاصل شده باشد،
مورد قبول نیست. در نظام اسلامى قهر و غلبه معنا ندارد؛ قدرت معنا دارد،
اقتدار معنا دارد، اما اقتدارِ برخاسته‌ى از اختیار مردم و انتخاب مردم؛ آن
اقتدارى که ناشى از زور و غلبه و سلاح باشد، در اسلام و در شریعتِ اسلامى و
در مکتب امام معنا ندارد؛ آن قدرتى که از انتخاب مردم به‌وجود آمد، محترم
است؛ در مقابل آن، کسى نبایستى سینه سپر بکند، در مقابل او کسى نباید قهر و
غلبه‌اى به کار ببرد که اگر یک چنین کارى کرد، اسم کار او فتنه است؛ این
آن نسخه‌ى جدیدى است که امام بزرگوار ما به دنیا عرضه کرد و به ادبیات
سیاسى عالم این فصل مهم را افزود.
یکی از شاخصه‌های حکومت امیرالمؤمنین، برخاسته از اراده مردم و خواست مردم
است. «تغلّب» - یعنی از راه غلبه و زور بر مردم حاکم شدن - در منطق
امیرالمؤمنین نیست. با این که خود را بر حق می‌دانست، اما کنار نشست، تا
وقتی مردم آمدند، اصرار کردند، ابرام کردند، شاید گریه کردند، التماس کردند
که آقا شما بیا زمام امور ما را در دست بگیر. آن وقت آمد و زمام امور مردم
را در دست گرفت. خودش گفت که اگر مردم نیامده بودند؛ اگر مردم اصرار
نمی‌کردند، اگر این طلب جدّی مردم نبود، من علاقه‌ای به این کار نداشتم.
قدرت در دست گرفتن و اعمال اقتدار، برای امیرالمؤمنین جاذبه‌ای ندارد.
قدرت‌طلبی برای کسانی جاذبه دارد که می‌خواهند خواهشهای نفسانی و هواهای
نفسانی خودشان را ارضا کنند، نه برای امیرالمؤمنین. او دنبال تکلیف شرعی
است؛ دنبال اقامه حقّ است. مردم قدرت را به او سپردند، او هم قدرت را گرفت و
بعد با اقتدار آن قدرت را نگه داشت. آن جایی هم که کسانی با قدرت اسلامی
او، با حکومت اسلامی او معارضه کردند، هیچ مجامله و ملاحظه‌ای نکرد. صحابه
پیغمبرند، باشند! موجّهین‌اند، باشند! سابقه جهاد در راه اسلام دارند،
داشته باشند! با حکومت حق معارضه و مقابله کرده‌اند و باید در مقابلشان با
اقتدار ایستاد؛ و ایستاد! این سه جنگ امیرالمؤمنین از این قبیل بود. اینها
شاخصه یک حکومت صحیح است.
